ORIGINAL DUTCH ARTICLE

(English translation on its way)

(3-1/2 out of 5)

Hebt u een ex-geliefde waar u op uitgekeken was wel eens vergeleken met een stoplicht? Vast niet. De Canadese Karyn Ellis doet het in het titelnummer van Hearts Fall (eigen beheer). Met "You're like a traffic light / In a downtown intersection" verwoordt ze treffend de afstand tussen twee mensen die twee jaar lang dag in dag uit bij elkaar waren. Ellis doet wel meer verrassende dingen op haar eerste volledige cd, na een ep uit 2003. Zowel tekstueel, vocaal als muzikaal. In een gemakzuchtige bui zou ik Hearts Fall hebben weggezet als 'meisjesmuziek' en hebben verwezen naar Tori Amos of zo iemand. Maar het plaatje bleef me intrigeren door het niet-alledaagse geluid. Op de eerste plaats is er Karyn Ellis' stem. Op het eerste gehoor klinkt ze als een onschuldig pubermeisje. Maar haar manier van zingen - ze lijkt de woorden een voor een in haar mond te laten chambreren - is allesbehalve puberaal. De teksten van de elf eigen liedjes verraden een eigen kijk op het leven. Bij vlagen zijn ze ook onbedaarlijk grappig. Wat vindt u bijvoorbeeld van deze: "Your love is sweet, like a sugar beet / But I'd be lying if I said / You were my one and only" (Sugar Beet). In Green Chair komt de hoofdpersoon 's avonds laat thuis en wordt liefdevol opgevangen door haar partner, maar gelukkig valt er toch wat te klagen: "You ran me a hot bath / Ran your hands over me / But soap's burning my eyes." En hoewel Ellis ons in Movie belooft liedjes met een "happy ending" te schrijven, merken we daar niet veel van. Het gaat hier vooral over de liefde, en dan vooral over het

ontbreken of mislopen daarvan. Naast haar eigen akoestische en elektrische gitaar begeleidt een klein combo Ellis: piano, viool, pluk- en strijkbas en drums. Het is met name de piano van Tom Howell die veel liedjes kleur geeft. De vaak verrassende arrangementen op Hearts Fall maken de muziek moeilijk te categoriseren. Vooral luisterliedjes, maar waar af en toe best op gedanst mag worden (Rain). Folk, pop, af en toe wat country- of jazz-achtigs. De namen van Lori McKenna, Kate Bush, Jolie Holland en Krista Detor flitsten door mijn hoofd. Maar vergeet dat maar meteen, want eigenlijk is Karyn Ellis met niemand te vergelijken. Het eerste begin zal voor velen wat lastig zijn, maar de doorzetters worden beloond met het unieke, persoonlijke geluid van iemand die in de toekomst nog heel mooie dingen kan gaan doen.

Read the original dutch version on: AltCountry.nl